دلتنگی

با شروع پاییز و بعد از چندین ماه مرخصی

 بازگشت به محل کار نگرانی های من و بیقراری های تو را به هم گره
می زند

دلبندم...

گفته بودم نترس تنهایی سراغت نمی آید.هستم

گفته بودم لالایی هایت با من

آغوش مادرانه ام برای تو

شرمنده ام

این روزها تصویر لرزانی از چشمهای خیست روبرویم تکان می خورد

و هر صبح تا ظهری که آسمان گریه می کند و ساعتی که متوقف
شده.دیگر نمی رود روی هشت....نه .

کاش میشد به خودم بدوزمت

باور کن نگرانی تقدیر تمامی
مادران است